Zapraszam Was na wycieczkę na Wydmy Lucynowsko-Mostowieckie i na małą porcję gramatyki wraz z inspiracją na lekcje.
Miejsce, które widzicie na zdjęciu, to Wydmy Lucynowsko-Mostowieckie. Wybrałam się tam w miniony weekend na jednodniową wycieczkę (pociągiem z Warszawy Wileńskiej do Mostówki z przesiadką w Tłuszczu). Przepiękne miejsce, połączenie wydmowiska i wrzosowiska. Wrzosy dopiero nieśmiało zaczynają kwitnąć, więc jeśli chcecie zobaczyć to miejsce w pełni wrzosowego rozkwitu, to wybierzcie się tam w drugiej połowie sierpnia lub na początku września (jak sama nazwa tego miesiąca wskazuje: wrzesień pochodzi od wrzosu). Z jednej strony możecie się poczuć jak na plaży (brakuje tylko morza), a z drugiej – jak w górach, bo są tam małe, piaszczyste pagórki. Nie kończcie jednak wycieczki na wydmach i wrzosowiskach – idźcie dalej, by zażyć leśnej kąpieli.
Na Wydmach Lucynowsko-Mostowieckich znalazłam dla Was coś z gramatyki, a mianowicie rzeczownik PLAŻA – czekając na nowy podręcznik, pozostajemy w temacie głosek stwardniałych i pułapek z nimi związanych.
Oczywiście plaża i wydma to nie to samo. Wydmy mogą być nadmorskie lub w głębi lądu (jak te w Mostówce), ale mnie piasek i wydmy zawsze kojarzą się z plażą. Na tych wydmach czułam się, jakbym była na plaży, chociaż plaża, żeby była plażą, musi znajdować się nad wodą.
Uważajcie na te trzy formy: plażę, plaże, plaży. Porównajcie te zdania:
1. Chętnie wybrałabym się na piknik na plażę.
2. Nie wszyscy wiedzą, ale w Warszawie nad Wisłą są plaże.
3. Lubię siedzieć na plaży i obserwować mewy.
Plaża to bardzo wdzięczny temat na lekcję języka polskiego na każdym poziomie.
Zaczynamy od tego, że to rodzaj żeński (a nie męski plaż). Następnie piszemy wspólnie zdania z formami: plaża, plażę, plaże, plaży. Pod ręką albo na tablicy czy ekranie mamy mapę polskiego wybrzeża. Dyskutujemy o tym, co można robić na plaży, a czego robić się nie powinno. Śmiejemy się z różnych dziwnych zachowań na plaży (jak np. rezerwowanie sobie miejsca za pomocą parawanu, tak zwany „parawaning”). Czy na plaży można słuchać muzyki? Czy można palić papierosy? Czy można spacerować z psem? Czy za kilka lat nad Bałtykiem będą jeszcze jakieś dzikie plaże, czy może wszystko zostanie zabudowane apartamentowcami przez deweloperów? Porównujemy plażowe zwyczaje w Polsce i w innych krajach. Sprawdzamy pochodzenie rzeczownika plaża – z jakiego języka to słowo przywędrowało do języka polskiego? Tworzymy inne słowa związane z plażą: plażowy, plażować, plażowicz, plażowiczka.
Jak widzicie, rzeczownik PLAŻA to świetny punkt wyjścia do lekcji – od poziomu A1 aż po C2.
Miłego plażowania!
Małgorzata